Jan Łopuski (1917-2019) – profesor, wybitny znawca prawa morskiego i prawa ubezpieczeń. Studiował na Uniwersytecie Jagielońskim i w Akademii Handlowej w Krakowie. Wziął udział w kampanii wrześniowej i służył w Armii Krajowej. W 1944 r. został aresztowany przez NKWD i osadzony w łagrze. Po zwolnieniu przebywał we Włoszech i Wielkiej Brytanii. Do Polski powrócił w 1947 r. Pracował w przedsiębiorstwach handlu zagranicznego w Gdyni jako ekonomista i prawnik. W 1951 r. uzyskał stopień doktora, a w 1970 r. stopień doktora habilitowanego nauk prawnych na Uniwersytecie Adama Mickiewicza. W 1971 r. podjął pracę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. W 1977 r. uzyskał tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1984 r. – profesora zwyczajnego. Od 1972 r. kierował Zakładem Prawa Handlu Zagranicznego, a od 1984 r. Zakładem Prawa Międzynarodowego Obrotu Cywilnego. W latach 1981-1982 był dziekanem Wydziału Prawa i Administracji oraz kierownikiem Zakładu Prawa Postępowania Cywilnego. W 1986 r. przeszedł na emeryturę, ale nadal był aktywny naukowo. Autor wielu publikacji: Czarter na czas: studium z prawa morskiego (1952); Prawo morskie: dla oficerów marynarki handlowej i rybołówstwa (1965); Odpowiedzialność za szkodę w żegludze morskiej: wg stanu prawnego na dzień 1 VII 1968 r. (1969); Walka o czyste morze: problem międzynarodowy (1972); Umowy w obrocie gospodarczym (1975); Encyklopedia podręczna prawa morskiego (1982); Liability for nuclear damage: an international perspective: reflections on the revision of the Vienna Convention (1993); Prawo morskie (red. 1996); Konwencja o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych (Lugano 1988) z uwzględnieniem orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (2001); Maritime law in the second half of the 20th century: selected articles (2008). W latach 1987-2000 był członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Morskiego. Występował jako arbiter w Międzynarodowym Trybunale Żeglugi Morskiej i Śródlądowej. Reprezentował Polskę w Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO).